Daniël Busser, de multi-getalenteerde rapper uit Bree (België) maakt veel noise vanuit het zuiden. In 2019 dropte hij zijn debuutalbum ‘Adrenaline‘, waar onder andere featurings op staan met onze eigen Snelle en Kevin. Verder stond hij voor 8000 man in de Lotto Arena als voorprogramma van Lil Kleine én zette hij in onze hoofdstad Paradiso volledig op z’n kop. Met een exclusieve live-show waarbij Daniël straight up bewees dat hij een artiest is van internationale allure en dat ie geen grappen met ons maakt. Hij staat bekend om z’n rauwe tunes en weet emoties vlijmscherp te verwoorden op de allersickste beats. Natuurlijk móeten wij meer van deze baas weten, dus check nu het uitgebreide interview dat Daniël Busser had met Raptop!
Wat betekent hip hop voor jou?
Hip hop voor mij is een van de puurste vormen van expressie. Een van de eerste dingen waar ik naar neig als het echt effe kut met me gaat of ik voel dat ik iets van m’n lever wil halen is er beginnen over te schrijven, en dat liefst op hiphop beats. Het rauwe ervan zal me denk ik voor altijd blijven aanspreken.
Met ‘Vrienden’ (ft. DJ Snapback) ben je buiten je genre gegaan, hoe was dat voor jou? Is dit iets wat je vaker wilt doen?
Het voelde eerst heel onwennig, ik vond het nummer eerlijk gezegd niet echt vet in het begin. Een paar sessies verder hebben we het idee kunnen finetunen samen met Jaap Reesema & Joren van der Voort en is er naar mijn mening een echt pareltje uitgekomen. Ik zie mezelf dit wel in de toekomst nog een paar keer doen, samenwerkingen vanuit een onverwachte hoek. Op die manier kan je jezelf enkel maar ontplooien en dingen ontdekken die je muzikaal misschien nog niet eens wist van jezelf dat je het kon.
Als je kijkt naar je eigen ontwikkeling als artiest, waar ben jij dan het meest in gegroeid?
Oppervlakkig gezien zou ik zeggen dat ik een stuk zelfzekerder ben geworden in mijn vocalen, daarmee bedoel ik dus zanglijnen en harmonieën. Ik durf al vaker op mijn eigen hook te springen of zelf een volledig nummer zang te doen. Toen ik nog niet independent muziek uitbracht werd er door mijn label altijd het advies gegeven dat ik het zingen moest beperken omdat ik beter kon rappen vonden ze, maar ik ben blij dat ik hierin m’n eigen gevoel heb gevolgd.
Op welke tracks ben je het meest trots en why?
Drijfzand, Intro & Come Through. De tracks waarin m’n kwetsbaarheid het meeste naar voor komen, die liggen me het nauwst aan het hart. Streams bepalen naar mijn mening het succes van een plaat niet. Succes heb je als je door je track een levensgrote impact op mensen maakt, en dat liefst in een positieve zin.
Hoe ervaar jij de verschillen in de Belgische vs de NL scene?
Vroeger dacht ik steeds dat België een 5-tal jaar achterliep op Nederland. Dat gevoel heb ik nu niet meer. Ik zie veel Belgische rappers hun accent veranderen naar iets dat op een Nederlands accent lijkt. Vanuit die massa worden een paar guys met een goede flow geaccepteerd door NL en zorgen ze voor weinig effectieve groei in de Belgische scene. De verschillen liggen volgens mij bij het openstaan voor verschillende stromingen en invloeden op hiphop. In NL kan je het vaak niet eens meer Hip Hop noemen, het is daar nu meer Pop, wat ik er keihard aan vind en voor meer bereik zorgt. Voor nu heb ik het gevoel dat Hip Hop hier voor altijd Hip Hop zal blijven zolang we niet openstaan voor vernieuwende sounds.
Hoe blijf jij on top of your game? Hoe blijf jij jezelf muzikaal uitdagen? Wat doe je als je bijvoorbeeld geen inspiratie hebt?
Elke keer wanneer ik naar de studio ga, vertrek ik met de intentie iets te maken wat ik nog nooit heb gemaakt. En dan bedoel ik niet enkel op vlak van onderwerp maar ook een ander genre. Ik heb al singer-songwriter songs gemaakt, 3/4de maat slows à la Ed Sheeran, dan weer een disco of house plaatje… Van mij apart maak ik nog een country-nummer, zolang ik nieuwe uitdagingen aanga voel ik mezelf innoverend en vernieuwend. Stel dat dát óók niet werkt doe ik gewoon dingen die uit m’n comfortzone liggen.
Om nieuwe dingen te maken moet je ook nieuwe dingen proberen. Hoe ga je ooit verandering zien als je zelf niet op een bepaalde manier verandert? Vanaf het moment dat je vastzit ben je, denk ik, te klein aan het denken over waar je grens ligt. Ik probeer mijn lyric ‘ik ken geen limieten dus ik moet ze niet verleggen’ elke keer opnieuw te beoefenen. Gaat niet altijd even goed soms, maar waar een wil is, is altijd een weg.
Wat onderscheidt jou het meest van andere rappers?
Ik denk dat ik mezelf wel de meest veelzijdige artiest van België durf te noemen, there, I said it.
Onder andere Ronnie Flex heeft je altijd love getoond. Wanneer kunnen we een ft met hem verwachten?
Over iets concreets hebben we nog niet gehad, we vinden elkaar al een tijdje dope. De laatste keer dat ik hem zag was op Lil Kleine zijn Lotto Arena show. Daar hadden we het over zijn broertje ADF Samski (voor hij nog was doorgebroken zelfs), ik zei dat ik hem hard vond en ik best een tune met hem wilde maken. Ronnie vond het een vet idee en stelde voor het zelf te producen. Tot op de dag van vandaag checken we wanneer dat eens dope zou zijn om te doen. Vaak vloeien zo’n dingen toevallig weer voort op het juiste moment en ik zou het zo ook op geen andere manier willen doen.
Welke ervaringen hebben jou het meest gevormd als artiest?
Het het allemaal alleen hebben moeten doen denk ik. Ik heb nooit echt een close team gehad sinds ik tekende bij TopNotch. Verder ben ik altijd m’n eigen beste mattie geweest door heel het proces en ben altijd zo dicht mogelijk bij mezelf gebleven. Ik heb nooit echt vrienden gehad die me steunden in deze reis, buiten m’n neef Kenneth. Vaak was ik ook m’n eigen grootste fan. Mijn drive kwam vanaf het begin vanuit een drang om mensen hun ongelijk te bewijzen. Uiteindelijk heb ik er een dikke huid door gekregen waar ik mezelf enkel maar dankbaar voor kan zijn.
Wat is het grootste compliment dat iemand jou kan geven?
‘Je hebt mijn leven gered’.
Wat is het grootste misverstand dat over jou bestaat?
Of ik mijn eigen teksten wel schrijf, waarop het antwoord ‘ja’ is, haha. Ik vind daar trouwens niks mis mee zolang je daar eerlijk over bent naar je fans toe. Je kan jezelf in mijn ogen bijvoorbeeld geen rapper noemen als je je rapverses door iemand anders laat schrijven. Dat vind ik een beetje nep. De enige track waar ik ooit hulp mee heb gehad is met het schrijven voor ‘Vrienden’ en zelfs daar heb ik het merendeel van de tekst zelf geschreven.
Waar kunnen we je voor wakker maken ’s nachts?
Voor een last-minute booking, heb ik namelijk al eens voorgehad. Die zijn ook lekker betaald. Je kan me in principe ook wakker maken voor die oude bolognese pizza’s van Bruno’s, met nog van die echte gehaktballen erop, zeg maar. Dat was echt m’n lievelingsgerecht op dat moment. Maar toen hadden ze die gehaktballen opeens super wack gemaakt, nu zitten er een soort van kleine shoarma-dingetjes zitten op, dus nu vind ik het helemaal niet meer lekker. Maar als ze die oude pizza’s nog voor me zouden maken, kunnen mensen me daar echt voor wakker maken ja.
Als je morgen wakker zou worden met één gave, talent of vaardigheid, wat zou je dan kiezen en why?
Eeuwige rust en rationaliteit vanuit mezelf. Stilte kunnen creëren in de drukste ruimtes of de meest heftige situaties. Dat lijkt me facking cool.
Als je in een film zou spelen, zou je dan liever de good guy of de bad guy willen spelen?
Ik zie mezelf wel echt als een good guy in real life dus op een scherm zou ik het dan weer echt een uitdaging vinden om de bad guy te spelen. Ik ben de laatste tijd ook heel erg geïnteresseerd om te acteren. Heb ik het overplaatst over gehad met Average Rob op een show in Andorra. Hij is daar nu ook mee bezig, zou sick zijn om met hem in een film te spelen nu ik erover nadenk haha. Sign me up.
Hoe ziet quarantine-life eruit voor Daniël Busser?
Lezen, mediteren, van de zon genieten, schrijven. Kortom genieten van de rust. Als artiest is dat iets heiligs. Normaal gezien begint mijn leven heel hectisch te worden rond deze periode. Ik zie het als een life-snooze button. Een verlengstuk van de rust van de winter. Zou het wel jammer vinden als we ons zouden verslapen en de zomer missen. Maar ook dan zullen er vast wel andere vette opportuniteiten zijn.
Als je uit eten mocht gaan met wie dan ook (dood/levend), wie zou je dan kiezen en wat zou je vragen?
Music-wise met Drake, ik zou willen weten wat hem inspireert, wat ie heeft moeten doen om te komen op de plek waar hij nu staat enzo. En iets in mij wil ook met Bill Gates chillen, vragen wat voor Illuminati-shit hij weet over de wereld, daar ben ik toch altijd heel nieuwsgierig naar geweest. En dan ook nog met Frank Sinatra, ik zou z’n hele levensverhaal willen horen van begin tot eind, z’n ervaringen in de muziekindustrie, z’n gangsterlife.. Denk dat het gewoon echt een supertoffe gast zou zijn in real life.
Waar ben je het meest dankbaar voor?
Mijn vader, mijn moeder, mijn vriendin, mijn fans en het leven dat ik al geleefd heb. Ik zou het voor geen ander willen ruilen. Ben ook dankbaar voor Spreej die me op sleeptouw heeft gepakt, voor de collabs die ik heb kunnen doen met Snelle en met Kevin en ook voor de support die ik krijg van bijvoorbeeld Ronnie, Sevn en Kleine. Dankbaar dat de mensen naar wie ik opkijk nu m’n collega’s zijn geworden, dat is gewoon vet.